Sokak Lambası III. Kısım

Yokluğun ölümün diğer adı gibiydi. Hiç ölmemiş olan ben sen yanımda değilken parça parça ölüyordum. Ölüm hissedilebilir mi sevgilim? Ben sensizliği hissettim. Ölüm bu olmalı dedim sonra. O gün benden önce kalktın banktan. Görüşürüz demedin, hoşça kal demedin. Biliyordun ki ne görüşebileceğimiz kesindi ne de benim hoş kalabileceğim.

...

İşim yoktu ama bütün gücüm sendin. Her şeyini kaybetmiş bir kadının her şeyiydin. Adını sormamıştım. Öyle kitaplarda olduğu gibi bir lakapta takamamıştım sana. Sen parkta görüp sigaramı paylaştığım adamdın.

Kaybettiğim ruhumu yerine koyan adam. Günlerce o parkta buluştuk. Bir keresinde bir defter vardı yanında. "Bir sayfa seç" dedin. Dokuzuncu sayfa dedim. Okumaya başladın.

"İki kalp arasında en kısa yol: Birbirine uzanmış ve zaman zaman Ancak parmak uçlarıyla değebilen İki kol

Merdivenlerin oraya koşuyorum, Beklemek gövde gösterisi zamanın; Çok erken gelmişim seni bulamıyorum, Bir şeyin provası yapılıyor sanki.

Kuşlar toplanmışlar göçüyorlar Keşke yalnız bunun için sevseydim seni." Hiç ses çıkarmadan şiiri bitirmeni bekledim. Bitirdiğinde " Tanrı bin birinci gece şairi yarattı " dedim. Sesinde sesim yankılandı. " Tanrı bin birinci gece şairi yarattı " dedin. Kasım ayındaydık. İzmir'e kar yağsaydı çok duygusal bir sahne olurdu. Yağmadı.

...

Seninle ilk kez beraber yürümüştük. Hala Kasım'daydık. Ellerimiz ceplerimizde ıssız sokaklardan geçmiş sahile varmıştık. Çok soğuk olduğundan sigara içemiyorduk. Bir sahil kafesine oturduk. İlk o zaman karşı karşıya kalmıştık. İlk o zaman yüzüne tam anlamıyla bakabilmiştim. Uzun uzun seyrettim seni. Garsona 2 çay söyledin biri açık. Bizim şifremiz gibiydi Cemal Süreya. Sevdamızın üçüncü tekil kişisi. Ne kadar sevdiğini şiirlerle anlatırdın bana. Bense üniversite sorusu gibi bana en doğru gelen şıkkı seçerdim sözlerinden. Uzun uzun sustuk o gün.Uzun uzun bakıştık. Kaç bardak çay içtik bilmiyorum. O gün yağmur yağsaydı hasta olurduk. Yağmadı.

Susuşlarına anlamlar yüklediğim adam. Her sessizliğinin bir haykırışa bedel olduğunu bildiğim adam. Bizi gören insanlar dilsiz bir çift sanırdı. Sessizliğimiz hüznümüzdendi. Bakışların bir harbe bedeldi. Adına şiirler yazdığım adam. Ama bu kısım, o kısım değil. Bu kısım benim sessizliğime eklenişin. Ruhumu tarttırdım geçen gün bu kadar ağır olması imkansız dendi. Sahi ruhunu ruhuma mı ekledin?

...

Devamı Haftaya

#sokaklambası #park #ses #sigara #CemalSüreya