top of page

OLTAYA GELMEYEN DÜȘLER

  • Büşra Çoban
  • 15 Mar 2017
  • 2 dakikada okunur

Yağmurlu olmayan her gün bir șeyler yapabilirsin. Balık tutabilirsin mesela ya da ölebilirsin. Yağmurlu olmayan bir günde askıya alabilirsin düşlerini ya da düşüşlerini. İçinden sayarsın. İçinde sayar,içine kanarsın.

Oysa ki ben buraya sana dokunmaya gelmiștim. Düș yaratmak değil amacım. Nostaljik fotoğraflar da değil. Hayır, ben sadece sana dokunmaya gelmiştim. Yağmur bile yağmıyor üstelik ve ben emekli bir kır kasabasından bedenine dokunmaya geldim. Șiirler düștü önüme,sustum. Anılar elimi bıraktı,ben düștüm. Gittin, içime bile küstüm. Yağmur bile yağmıyordu üstelik. Ben geldim. Teninin kokusuna bir șeyler söylemek değil amacım. Sana geldim. Eflatun mu hala bedenin?

Ben ki iki yașında bir çocuğum. Bazen hiç olmadığım kadar yokum. Bakmamıșım kimseye, dokunmamıșım hiçbir çehreye. Ben ki anlamam bir yaprağın dilinden ne de onlar anlar dilimden. Kapılarım var arkadașlarımdan çok. Kapılarım var bir dünya kadar. Çünkü bakmamıșım ben hiçbir gidenin ardından. Çıkmamıș sesim ve ölmüșüm biraz. Hiç olmadığım kadar ölmüșüm biraz. Bir șeyleri anlamakla yükümlü hissederken kendimi kapının koluna çarpıp dönmüșüm geri. Bakmamıșım kendime, düșlerime. Bakmamıșım hiç.

Geometrik cisimlerde dünya çok büyükmüș tanrım. Oysa ben niye hala bir kız çocuğuyum? Bir de demișsin ki sevgili tanrım:”Sen göğsünde gecekondular taşımak için gönderilmișsin”. Ama ben gelirken bıraktım tüm çocukları. Evler yüreğime yıkıldı.Bıraktım tüm yağmurları. Sana gelirken düșmedi bile içim. Ben düşmedim.Tenine dokunmak için geldim. Emekli bir kır kasabasından küçük umutlarla geldim.Güneșli günlerde oturup acılarımızı sayalım diye biraz sana biraz kendime geldim.Anne kucağındaymıșım gibi titreye titreye ağladım Beșiktaș vapurunda. Bir de çocuktum. Annem bana hiç dokunmadı senin gibi. Yine ağladım.

Ben en çok dalgaları dinledim ömrümde. Yetișkinlik gözyașını onlara akıttım. Onlar tuttular beni yosunlarla tanıştırdılar. Sende gördüğüm her șeyi onlara anlattım. Bir de yetmezmiș gibi vapurlara anlattım. Bir makine aldım senin olmayan her șeyi deklanșöre kaydettim. Seni görmediğim her meydanda göğsüm kanadı. Ben kanadım. Anılarımızın bile canı yandı. Bir köstebek güldü o anda. Yağmur yine yağmadı.

Bir gökyüzünü arzulamak ne kadar doğru olabilir?Ben burada uyusam ve dalgalar yine beni dinlese. Dinlese tanrım, sen daha bir güzel olursun gözümde.

Comments


Tanıtılan Yazılar
Arşiv
bottom of page