YİNE SENSİZ GÜNLER
- Ümit Çalışkan
- 1 Tem 2016
- 1 dakikada okunur
Merhaba sevgili...
Diğer mektuplarımın ulaşmadığı gibi belki bu da ulaşmayacak sana. Belki yine sana olan duygularımı öğrenemeyeceksin. Sen yine benim bu perişam hâlimden habersiz o ışıltılı hayatına devam edeceksin. Gezeceksin, eğleneceksin, sevdiklerinle vakit geçirip gününü gün edeceksin. Bense yalnızlığımla, sensizliği sen edip, hayalinle hayatıma bir anlam biçeceğim. Kendi dünyamda seninle kurduğum hayalleri tekrardan yaşayıp, sana kavuşamamanın hüznünü ruhumun en derinliklerinde sessizce, çaresizce, zavallı bir şekilde hissedeceğim.
Her yer sen olacaksın. Her tabelada senin adın yazacak ve her sokak her cadde sana çıkacak. İliklerime kadar sen olacaksın. Tüm bunların sonunda gece olacak ve seni kaybedeceğim. Sokak lambaları aydınlatmayacak beni. Biçare kalbim arayacak seni gecenin umutsuz karanlığında. Bulamayacağım seni, yine kahrolacağım. Yaşama sevincim kalmayacak. Artık fotoğraflarında kâr etmeyecek acımı dindirmeye. Belki ölüm olacak tek çare...
Comentarios