Mektup

Bugün pazar ve ben seni yine çok özledim. Her haftanın bitiminde ben de bitiyorum, tükeniyorum sessizce. Sensizlik bende bir yara, asla kapanmayacak; hep acıyacak, hep acıtacak. Öyle çok özledim ki seni nasıl anlatsam nasıl haykırsam içimdekileri. Ne desem de inandırsam sana kendimi. Hani aileni uzun yıllar göremez de hasretiyle yanarsın, sonra bu yanışlarını, kenarları yırtık, eskimiş bir fotoğraf karesinde indirmeye çalışırsın da fayda etmez ya, işte öyle özlüyorum, bekliyorum seni. Dışarı her çıktığımda sanki karşıma çıkacakmışsın gibi evden her çıkmadan önce, sana iyi görünebilmek adına aynanın karşısında saatler geçirip öylece uğraşıyorum kendimle. Fakat bu uğraşlar hep boşa gidiyor. Bulamıyorum seni hiçbir yerde. En kuytu köşelerde arıyorum seni.

Rüzgarın esişiyle dalgalanacak o mükemmel saçlarını, gökyüzü kıskandıran gözlerinle bana bakışını, canıma can katan, şu garip, anlamsız hayatıma bir anlam biçen eşi benzeri olmayan gülüşünü arıyorum delice. Bir bakkalda belki bir çiçekçi de ya da bir parkta arıyorum güzelliğini. Bulamadım mı vuruyorum kendimi sokaklara, serseri bir aşık misali bakınıyorum etrafıma. Sonra ilerliyorum, sokakta oyunlar oynayan o masum yürekli çocukların, o içini ısıtan, her şeye rağmen bu fani hayatın aslında ne kadar da yaşanır olduğunu gösteren sihirli gözlerinde arıyorum, hemen yanımdan geçen simit satan koca yürekli, emekçi abimin o buram buram emek, namus, vatan kokan simit tezgahında arıyorum.

Bazı zamanlar bir otobüs durağında bekleyip gelen her otobüsten inen kişilere bakıp, acaba sende içlerinden çıkacak mısın diye kendimi heyecanın doruklarında hissedişim öyle mükemmel öyle sıra dışıydı ki... Her ne kadar sonunda büyük bir yıkım yaşasam da, geri dönmeyeceğini bile bile yine de seni beklemek nasıl bir mutluluk veriyordu bana bilemezsin. Nerede bir kalabalık görsem hemen orada biter, seni ararım gözlerim pervasızca. Nerede bir cenaze görsem, herkes ölüye ben sana ağlarım. Nerede adın geçse acaba sen misin diye aldanışlarım , sefil hallerim üzer görenleri. Acep sende görsen bu hallerimi kayıtsız kalmayıp, sadece bir defa sever miydin beni? Belki bir gün belki bir saat belki bir dakika...

#mektup